Voor degene die nog nooit van de ROPA-run gehoord hebben, even een korte uitleg. Het idee is dat je in estafette vorm gezamenlijk ongeveer 560km aflegt vanuit Parijs naar Rotterdam (vandaar ROPA). Je doet dit met een 2 groepen van 4 lopers welke iedere keer 1,5 tot 2 km lopen. Per groep loop je ongeveer een shift van 60 km tot de andere groep je aflost. Als je bent afgelost heb je een aantal uur rust. Je rijdt dan naar het dichtstbijzijnde basiskamp. Hier eet je snel wat en probeer je een aantal uur slaap te pakken voordat je weer wordt wakker gemaakt en weer de volgende shift in moet.

Naast de lopers zijn er dus chauffeurs voor 2 busjes nodig, navigators, fietsers, catering, masseurs en personen die het basiskamp op- en afbouwen. Kortom een hele organisatie! De planning van de Ropa run is behoorlijk complex de organisatie. Omdat er vorig jaar nog corona was is de roparun ook daarom dit jaar niet gestart in Parijs maar vanaf vliegveld Twente.

Goed nu duidelijk is wat de Ropa run is kunnen we door met het loop-verslag.

Vrijdag

Vrijdag 11 uur zijn we verzameld bij een truck land locatie. Truck land was de hoofdsponsor van ons team en we hadden het geluk dat we bij diverse filialen van hen het basiskamp konden opzetten en hier dus konden slapen. Na een ritje rijden richting Enschede kwamen we aan op vliegveld Twente waar we 1 nacht zouden kamperen alvorens de start. We hebben hier de tenten opgezet, eten gekookt, en zijn in de avond nog even langs de pre-partij gegaan in een van de hangars. Het viel me op hoeveel mensen hier nog bier dronken… zeker wetende dat je straks 2 dagen bijna niet zal gaan slapen…

De nacht zelf was ijskoud, verder hadden we Ron (fietser) in de tent liggen welke heel hard snurkte waardoor we een erg slechte nachtrust hadden.

Zaterdag

De volgende dag ontbeten en toen zijn we naar de start gegaan waar de gekte begon. Omstreeks 11:35 startte we samen met 5 andere teams. Aangezien wij in de 2e groep zaten hoefden we de eerste 5 uur dus nog niks te doen. We hebben dus nog rustig opgeruimd en zijn vervolgens richting Lichtenvoorde gereden hier hebben we even gewacht en omstreeks 17:00 het andere team afgelost.

Het lopen zelf ging erg gemakkelijk en iedere keer na 1,7km wisselde we van loper. We waren allemaal vrolijk en het ging eigenlijk allemaal heel snel en voorspoedig. Rond 10 uur begon de zon te zaken en rende we prachtig tussen de weilanden. Ook kwamen we af en toe een dorpje tegen en in Doetinchem stonden mensen langs de weg welke ons aanmoedigde en snoepjes en drinken gaven. Erg mooi om te zien. Ook mocht onze teamgenoot Frank bij een dorpje door een kroeg heen rennen wat ook erg ludiek was.

In de laatste paar kilometers van onze shift raakte we helaas Patrice kwijt, hij moest namelijk door een kerk heen lopen en de fietsers moesten hier omheen. Dit zorgde voor de nodige frustratie maar uiteindelijk konden we er wel om lachen, omstreeks 11 uur wisselden we weer met het andere team en stonden we in Arnhem. Zij mochten de nacht shift doen…

Zondag

Eenmaal aangekomen op basiskamp aten we gauw wat macaroni en doken we ons bedje in. Dit was van korte duur want om ongeveer 4 uur werden we weer wakker gemaakt dat we ons klaar moesten maken voor de volgende shift.

De volgende shift was een erg mooie loop. Waarbij we de zon op zagen komen. We liepen van Sint Antonie naar Aarle Rixtel. We deden hier tot ongeveer 11 uur over waarnaar we weer wisselend en met het andere team. In totaal hebben we nu gezamenlijk zo’n 251 km gerend wat betekend dat we ongeveer op de helft zijn. De totaaltelling per persoon ligt nu ongeveer op 30/35km.

We reden na de wissel naar een nieuw basiskamp met douche. Dit was echt heel fijn. De vermoeidheid begon ook in te slaan. Helaas lukte mij het niet om overdag te slapen. Wel kregen we een lekker broodje bal en werden we ook goed gemasseerd. Dit hielp enorm want ik kreeg wel een beetje last van mijn heup ondertussen.

Na de pauze moesten we rond 16:00 vanuit Helvoirt weer starten. Hier liepen we weer een leuke loop waarbij we onderweg door een tent van de brandweer moesten welke soep en drankjes uitdeelde, we moesten door een sportkantine heen rennen en op het einde van deze shift kwamen we nog langs de atletiekbaan van Ruiterbos waar Nans het baanrecord nog even scherp heeft gezet. Kortom een supermooie loop waarin van alles gebeurde en we ook weer de zon hebben zien zakken.

In Breda werden we gewisseld door het andere team en nu waren we allemaal echt kapot. We moesten een klein stukje rijden richting een sporthal waar we wederom weer konden douchen, eten, masseren en slapen.

Maandag

Om 4:00 starten we weer vanuit Bergen op Zoom. Een erg mooie stad waar ik graag nog een keer naartoe zou willen gaan. Hier is duidelijk de Roparun bekender dan in de eerdere stukken waar we gelopen hebben en ondanks dat het zo vroeg is staan er al best een hoop mensen langs de weg en zijn straten versierd. Naarmate we verder lopen zien we dit telkens meer in onze shift en wat geeft dat een kick! Want zeg nou zelf, wie gaat er nou om 5:00 in de kou langs de weg staan om een paar lopers aan te moedigen? Nou blijkbaar een heleboel Brabanders! Echt heel tof!

Hier zijn ook hele stukken run bike run. Dit houdt in dat de lopers elkaar afwisselen en dan op de fiets stappen omdat er geen auto in de buurt kan komen. Dit maakt het extra leuk!

We komen dorpen tegen waar echt een hoop mensen langs de weg zitten en soms al aan het bier... Ook wordt er harde muziek door wijken heen geblaakt die iedereen wakker maakt en krijgen we tijdens het lopen gekke spellen en opdrachten zoals: ‘rinkel aan de bel voor het boodschappen spel!’ kortom het lijkt wel Carnaval. Helaas merken we wel dat de wind een stuk harder is geworden wat het lopen iets zwaarder maakt.

In Willemstad mag nans weer door een kerk rennen en hier een kaarsje aansteken. Vervolgens lopen we nog iets door tot Heijningen waar we weer wisselen met het andere team. Zij hoeven nu slechts 20km te doen tot Oud-Beijerland waar we met zijn alle de laatste 34km tot de Coolsingel middels een run-bike-run.

Maar vermoeidheid slaat in en naast dat het lopen steeds zwaarder wordt, is ook communicatie echt een dingetje aan het worden. Zo wil de andere groep niet in oud Beijerland naar het afgesproken punt toe komen en door communicatiefouten komt het dus voor dat we met 1 fiets te weinig starten aan de run bike run. Dit betekent dus dat we 2 lopers moeten hebben iedere keer in plaats van 1 loper!

Het laatste stuk is ondanks de vermoeidheid wel echt een feestje. Ieder dorp wat we passeren is muziek, de burgemeesters staan langs de zijlijn en schud handjes en om een of andere reden lopen de teams hier heel erg naar elkaar toe waardoor het behoorlijk druk wordt!

Eenmaal op de Coolsingel aangekomen stallen we de fietsen en lopen we met het hele team van 22 personen gezamenlijk over de finish. Het is voorbij en dat is misschien maar goed ook. Iedereen is helemaal kapot en emoties schieten alle kanten op. Hoewel de loop het hele weekend duurde had ik het gevoel dat het met 2 knipperen voorbij was. Je zit in een soort trein welke 120km/h rijdt en alsmaar doorgaat. Uiteindelijk heb ik 68km gelopen en dit voelde niet verkeerd.

De opbrengst van ons team bedroeg 6747,5 en we willen iedereen die een flesje wijn, loten heeft gekocht of op een andere manier heeft gesponsord enorm bedanken!