Dus zo gezegd zo gedaan afgelopen zondag stonden Ada, Dick, Jan, Mariëlle, Wim en ik klaar op een nat en enigszins guur parkeerterrein bij het clubhuis. Vol goede moed sprongen we op de fiets naar Lisse voor de Hollen door de bollen route. Maar er stond een flinke wind en het was grijs dat beloofde weinig goeds. Na een barre tocht werden wij warm onthaald door de vrijwilligers van de organisatie. Onze fietsen konden we keurig kwijt bij het clubhuis de Spartaan en daar werd nog op gelet ook. Dat maakte de pijn van de bevroren handen enigszins goed.

We waren ruim op tijd en konden rustig ons nummer en de gekochte t-shirts ophalen. Zelfs nog tijd voor een bakje leut in de kantine en daarna omkleden voor de loop. Het startvlak was dichtbij en na amper 5 minuten wachten was het startschot daar en waren we weg. Rustig aan begonnen we aan de 10km, niet te snel starten is altijd het advies. De eerste kilometer ging voor mijn gevoel snel en wel liepen maar door langs de mooie pastelkleurige hyacinten en de geel-witte narcissen. Een zee aan prachtige kleuren en geuren.

Om 5km een waterpost voor het broodnodige vocht met hier en daar een gezellig muziekje. Rond de 7km stond de net niet echte George Baker te zingen die, hoorde ik later, maar 1 nummer op zijn repertoire had. Maar ach het klonk lekker om even doorheen te lopen zo het Keukenhof bos in. Dat was best pittig zo op het laatst maar vind ik persoonlijk wel het mooiste stuk van de loop. Lekker in het bos hardlopen wat wil je nog meer? De laatste 400 meter liepen we over de baan en hop daar had je de medaille alweer in handen. We waren allemaal tevreden over onze eindtijd. Omkleden en nog even een gezellig bakje in de kantine en naar huis.

Al met al een ochtend die grijs begon maar eindigde met een gouden randje. Leuke loop in Lisse en puike organisatie van Team Bollenstreek.